6. To koniec..

Ubrałam się w ulubioną sukienkę Gerarda i założyłam czarne szpilki. Spojrzałam w lustro i powiedziałam: " Luisa, dzisiaj musisz mu w końcu to powiedzieć." . Zrobilam dwa głębokie wdechy i wyszłam z domu rodziców. Poszłam w kierunku restauracji, w której umówiłam się z Piqué. Z daleka widziałam, że‎ widziałam, że Geri czekał na mnie przed wejściem. "Jak zwykle dżentelmen z niego" pomyślałam. Podeszłam bliżej.
 -"Hej" powiedziałam trochę oschle. 
-"Cześć skarbie" odpowiedział Gerard i próbował mnie pocałować. Odepchnęłam go.
 -"Wejdziemy? Bo musimy porozmawiać." mówiłam, starając się nie patrzeć na‎ piłkarza Hiszpanii 
-"Pewnie." otworzył mi drzwi Weszliśmy do środka. Wybraliśmy nieduży stolik przy oknie i usiedliśmy. 
-"A więc o czym chciałaś porozmawiać?" zapytał Katalończyk.
 -"Chcę, żeby było jasne, że nie możemy być teraz razem." powiedziałam powstrzymując się od płaczu. 
-"Ale dlaczego?‎ Przecież tak świetnie się dogadywaliśmy." drążył temat trochę smutny i wyraźnie zdziwiony Gerard 
-"Widzocznie zbyt dobrze..." powiedziałam "Po prostu nie możemy być razem. To nie ma sensu. Ty masz swoją karierę i mnóstwo śliczny dziewczyn wokół siebie. A ja? Ja nagrałam jedną piosenkę.‎ Powiedzą, że chce zrobić dzięki związkowi z Tobą, karierę." próbowałam wymyślić na szybko powody mojej decyzji. Później Gerard nalegał, żebyśmy spróbowali, i że nie ma co się przejmować innymi, ale ja bylam nie ugięta. Ponieważ zamówiliśmy tylko wodę to szybko ją wypiłam i jeszcze szybciej wyszłam.‎ Co prawda Piqué próbował mnie zatrzymać, ale udawałam że go nie słyszę. Wiedziałam, że go naprawdę kocham , ale jednak sądziłam, że podjęłam dobrą decyzję. Nie zauważyłam nawet kiedy dotarłam do domu rodziców. Weszłam do środka próbując nie pokazać rodzicom, że jest mi bardzo smutno. Rzuciłam tylko‎ zdawkowe "Cześć" i "Wróciłam już" oraz poszłam prosto do swojego pokoju. Weszłam do niego, rzuciłam się na łóżko i zaczęłam płakać. Płakałam chyba z dobre pół godziny, pewnie kontynuowałabym to gdyby nie telefon. Spojrzałam na wyświetlacz. 'Dzwoni Ramos' .‎
Pomyślałam co on ode mnie chce. 
-"Tak słucham?" - zapytałam odbierając telefon -
"Hej Luisa. Pilar opowiedziała mi o wszystkim." -Hiszpan zaczął W tym momencie już wiedziałam o co mu chodzi. 
-"Miała nikomu nie mówić"- ledwo powstrzymywałam się od płaczu. 
-"Ale Lui, musisz powiedzieć o tym‎ Gerardowi. Pojdziecie na policję. Wszystko będzie dobrze. " - mówił Sergio 
-" Nie. Nie ma takiej opcji. Nie jestem już z Gerardem i nie chcę go wciągać w moje problemy." 
-" Dziewczyno, czy ty nie rozumiesz że to jest karalne? Ja zaraz dzwonię do Piqué i mówię mu, że ma do ciebie przyjechać. "‎ - próbował przemówić mi do rozsądku Hiszpan. - " Proszę Cię, nie wtrącaj się w nie swoje sprawy. To moje życie. Ty zajmij się swoim "- krótko podsumowałam i się rozłączyłam. Odłożyłam telefon na półkę. Podeszłam do okna i zobaczyłam Go.‎